Tokyo Summer Night คืนหนึ่งคืนนั้นในฤดูร้อน
Tokyo summer night by the river เฟซบุ๊กมีฟังก์ชันรื้อความทรงจำรายปีมาให้เราคิดถึงเล่นๆ ทุกครั้งก็คิดถึงตามจริงๆ แต่หลายครั้งก็ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องราวในรูปพวกนั้นผ่านไปเป็นปีแล้ว วันนี้ ตอนนี้ เรานั่งอยู่หน้าคอมในประเทศไทย ทำงานต๊อกแต๊กไปตามเรื่องตามราว อยู่ในเขตปลอดภัยของชีวิต อาจจะทำงานหนักหน่อย ไม่ได้สุขที่สุดในโลก แต่ไม่ได้ทุกข์ ไม่ได้กดดัน วันนี้ ปีที่แล้ว เราใช้เวลาหกชั่วโมงอยู่บนเครื่องบิน เป็นการบินเดี่ยวครั้งแรกในชีวิต แลนดิ้งตอนเกือบหกโมงเย็นวันจันทร์เวลาญี่ปุ่น ไต้ฝุ่นเข้า รถไฟหยุดให้บริการ อีเมลเข้ามาเพื่อบอกว่า “คืนนี้หาที่นอนในโตเกียวไปก่อนนะ” เราอยู่ตัวคนเดียว กับกระเป๋าเดินทางสองใบ ความวุ่นวายในสนามบิน และป้ายภาษาญี่ปุ่นหน้าเคาน์เตอร์ขายตั๋วรถไฟเข้าเมืองที่เราถ่ายรูปไปให้รุ่นพี่อ่านและแปลมาให้ ถึงได้รู้ว่ารถไฟหยุดให้บริการอยู่ ความจริงแล้วตามแผนก็คือในวันอาทิตย์เราจะต้องรีบตรงไปจากกองถ่ายแถวนครปฐม ขึ้นเครื่องบินตอนสี่ทุ่ม และควรถึงโตเกียวตอนหกโมงเช้า จับรถไฟชินคังเซนไปถึงเมืองนากาโอกะตอนสักสิบโมง น่าจะไปทันเวลาก่อนพิธีเริ่มแบบเฉียดฉิว แต่คืนนั้นไต้ฝุ่นเข้า
